Entree
De tweede Roze Salon op 4 februari 2024 onder auspiciën van het Roze Stadsdorp Amsterdam beloofde een boeiend programma te bieden aan het publiek. Een persoonlijk gesprek met Haroon Ali in het kader van zijn boeken Half (2020) en Spectrum (2023). En dat publiek kwam. In dichte roze of regenboog getale, benieuwd, geïnteresseerd en zelfs te vroeg. Vooraf stond men in kleine clubjes met elkaar van gedachten te wisselen. Deze keer was het aandeel ‘man’ groot. Zeker vanwege het onderwerp, maar niet in het minst aangetrokken door de charmante  persoonlijkheid van Haroon Ali zelf. Op het ogenblik dat hij binnenkwam, draaiden heel wat herenhoofden zich om teneinde zijn gang te volgen.


Inleiding
Bep Ruting, de moderator, heette iedereen welkom. Daarna gaf zij een inleiding op zijn leven en werk. 


Haroon Ali (1983) stamt af van een Pakistaanse vader en een Nederlandse moeder. Zijn eerste boek Half (2020) gaat over zijn ontluiking als homoseksuele, Pakistaans/Nederlandse man. Gelijk met zijn coming out als homoseksueel zei hij ook de Islam vaarwel, allemaal geen halve maatregelen voor een jong mens in opgroei. ‘Half’ is geschreven als een open brief aan zijn jongere halfbroer, die geheel Pakistaans van afstamming is. Een groot deel van het boek beschrijft een reis van zes weken in Pakistan  waarin Haroon letterlijk de voetstappen van zijn vader heeft gedrukt. Nog steeds bleek het voor hem niet mogelijk in Pakistan openlijk voor zijn homoseksuele geaardheid uit te komen. En de verhouding met zijn vader bleef ook na de reis een gebied met onoverbrugbare witte plekken

Hierna kwam Spectrum aan bod. De regenbooggemeenschap in de 21e eeuw. Het is een bundeling van een serie interviews in de Volkskrant die Haroon van tussenliggend commentaar voorzag. De Regenboog in al haar kleuren en schakeringen. Voorwaar, een gedegen, veelzijdig en boeiend standaardwerk voor iedereen die zich wil verdiepen in het huidige Queer/Gay  tijdsgewricht. Spectrum staat evenwel  niet los van Half. Het tweede boek had - naar mijn mening overigens- niet zonder het eerste geschreven kunnen worden.

Gesprek en discussie
Met bekwame hand en gezegend met een zachte, langzame dictie leidde Bep de discussie. De zaal bleek vol vragen en ook reacties te zitten en Haroon Ali beantwoordde alles even openhartig als beminnelijk van toon.
Deze salon was (wederom) een schot in de roos met deze boeiende en aardige schrijver. Na afloop signeerde Haroon voor een lange rij met enthousiaste toehoorders die het toch eens allemaal zelf wilden lezen. En terecht. Iedereen werd bediend en gesticht met het werk en de ideeën van een volbloed onderzoeker/journalist. In de stand van Xantippe bleek de animo voor Spectrum groot. Hun meegenomen voorraad helemaal uitverkocht.


Een kleine bloemlezing van reacties uit het publiek

Marijke: "Tweede bijeenkomst een onverdeeld succes in het knusse zaaltje van De Coenen. Genoten van de manier waarop Bep Haroon interviewde. Haroon staat tussen twee generaties in. De oudere generatie die vocht voor alle verworven vrijheid en rechten en de jongere die meer genderfluïde van opvatting is."

Johan: "Haroon Ali heeft een prachtig overzicht gemaakt van allerlei seksuele- en gendervariaties in zijn boek Spectrum. Onderhoudend, informatief en ontwapenend. Haroon gaf aan dat hij de invulling van vriendschap tussen (lesbische) vrouwen miste bij de homomannen."

Martijn: "Zijn oproep om tederheid terug te brengen in de gemeenschap steun ik van harte. Mijn complimenten voor degene die die de middag op een heel aangename manier modereerde."

Jacqueline: "Wat een aangename bijeenkomst. Sowieso een heel interessante man, die een plezierige indruk achterlaat. Zijn taalgebruik is ook genuanceerd, hij onderbouwt alles wat hij vertelt. Zeer verbindend. Hij durfde uit te spreken dat vrouwen mogelijk meer vermogen tot tederheid hebben dan mannen in de liefde. Het is natuurlijk niet alléén tederheid . Ha ha."

Peter: "Haroon is journalist. Zijn schrijfstijl is die van een journalist. Die past prima bij Spectrum. Half is een reisverslag en is mij te veel een opsomming aan observaties en gebeurtenissen. Alleen wanneer hij met zijn vader een gesprek voert over wat hen scheidt, steekt de tekst uit boven die van de journalist; bevlogen, gedreven, spannend en van onverwachte hoogte.
Dit te beleven en te genieten, dankzij de Roze Literaire Salon: een feest! "

En met deze laatste gevleugelde woorden van Peter zij dit verslag afgesloten.