Zo aan het einde van het jaar is er altijd een moment van bezinning, van terugkijken op het afgelopen jaar en vooruitkijken naar het nieuwe jaar. Deze keer is er heel veel om je op te bezinnen, nu we met elkaar het meest turbulente jaar in lange tijd gaan afsluiten. Een jaar waarin een virus ons naast ziekte en dood ook solidariteit en rust leek te brengen. Men sprak over het virus als kans, als resetknop voor onze economie, voor het klimaat en zelfs voor onze levensinstelling. Gezamenlijk zouden we het virus wel de baas worden.
Maar al snel werd duidelijk dat dit virus niet iedereen in dezelfde mate treft. Zo worden wereldwijd vooral de economisch zwakkeren getroffen: ze worden sneller ziek met een grotere kans op overlijden en ze werken vaker in sectoren met weinig baanzekerheid. In Nederland zijn het vooral de jonge mensen, de generatie voor wie er geen vaste banen meer zijn, die het hardst worden getroffen. Ik zie het met pijn in het hart en snap ook dat ze boos worden en complottheorieën gaan omarmen.
Dan realiseer ik me eens te meer hoe bevoorrecht ik ben en met mij de meesten van mijn generatie, ook in coronatijd. We hebben een vast inkomen en onze levens worden - zeker als we met pensioen zijn of niet meer werken - minder overhoop gegooid. Tegelijk is dat een bedrieglijke gedachte. In welke mate je last hebt van de situatie waarin we nu verkeren is immers niet voor iedereen hetzelfde. Voor de meeste Roze Stadsdorpers zijn door de coronamaatregelen veel van de sociale en fysieke contacten weggevallen, vooral als je geen partner hebt. Dat kan heel zwaar zijn, temeer daar het nu zo lang duurt.
Omdat het mensen met elkaar in contact brengen de core business – om het zo maar eens te zeggen - van ons Stadsdorp is, bleken we ineens met lege handen te staan. Dat was onze worsteling de afgelopen maanden. Deze pas op de plaats heeft echter ook mooie dingen opgeleverd, zoals deze uitgebreide nieuwsbrief die regelmatig verschijnt en die met ingang van dit nummer als een echte glossy zelfs een naam heeft. We hopen dat de verhalen en interviews een gevoel van verbinding geven. En ook de buurt- en activiteitengroepen proberen binnen de beperkte mogelijkheden het contact vast te houden.
We eindigen het jaar in de hoop dat er snel een vaccin komt waardoor we ons ‘gewone’ leven weer op kunnen pakken en elkaar weer in den lijve kunnen ontmoeten.
Het bestuur van Roze Stadsdorp wenst je een gezond en vreugdevol 2021. En tot die tijd citeer ik graag de tekst die ik op een coronakerstkaart zag:
.png)
.png)
.png)