Mara Reijntjes over 10 jaar Roze Stadsdorp
Het Roze Stadsdorp Amsterdam bestaat 10 jaar. De redactie is benieuwd naar hoe mensen met het Stadsdorp in contact gekomen zijn, waar ze aan meedoen en wat het ze oplevert. Aan het woord: Mara Reijntjes (79).
Mara Reijntjes. Foto: Judith van Cleeff
Buurtgroep avant la lettre
‘Rond 2016 gingen Marijke Kooi en ik af en toe borrelen met twee mannen uit onze buurt Oost. Vervolgens dachten wij dat het fijn zou zijn om meer mensen erbij te betrekken. Het was een soort buurtgroep avant la lettre.
In diezelfde periode vond de oprichtingsbijeenkomst voor het Roze Stadsdorp plaats. Er waren zo’n 50 mensen bij deze bijeenkomst, en het overgrote deel daarvan was, meen ik, van de tennisclub Smashing Pink, waar ik ook lid van was. Ik vond het Roze Stadsdorp een hartstikke leuk initiatief en ook belangrijk. Al vanaf dat moment was ik dus betrokken bij het Stadsdorp.
Toen bestonden er nog geen buurtgroepen, daarom gingen we gewoon door met ons kleine groepje in Oost. Echter, vrij snel kwam Ineke Kraus met het idee om aparte groepen op te zetten per buurt. Ze heeft Annemarie de Koning specifiek gevraagd om een groep te beginnen in een ander deel van Oost.
Omdat het groepje van Annemarie ook bescheiden in omvang was, hebben we in 2017 besloten onze twee groepjes samen te voegen. Zo is Buurtgroep Oost officieel van start gegaan. Met z’n drieën – Marijke, Annemarie en ik – werden we de coördinatoren van de buurtgroep.’
Van thuis naar café
In het begin kwamen we regelmatig samen bij iemand thuis. We zagen elkaar ook in het buurthuis, maar dat voelde wat ongemakkelijk. Dus toen zijn we naar cafés uitgeweken. We breidden dat uit met cultureel bezoeken aan musea en zo voort, maar dat bleek veel minder populair te zijn dan de cafébijeenkomsten. Uiteindelijk hielden we het bij een maandelijkse borrel.
Wij hebben een heel degelijke buurtgroep neergezet met een uitstekende sfeer. De borrels zijn altijd gemoedelijk geweest. Van meerdere deelnemers heb ik via via gehoord dat de buurtgroep echt iets voor hen heeft betekend.
We hoopten ook samenhang in de groep te creëren – een soort community te vormen waar je een beroep op elkaar kon doen. Bijvoorbeeld als iemand in de groep ziek wordt, konden andere deelnemers misschien boodschappen voor die persoon doen. Want nabuurschap is een kernprincipe van het Roze Stadsdorp. Maar dat kan je niet afdwingen, het moet vanzelf ontstaan.
In september dit jaar zijn Annemarie en ik gestopt als coördinatoren van de buurtgroep, Marijke iets eerder. We vonden het na zo’n acht jaar mooi geweest. Robert Kortbeek is de nieuwe coördinator van de groep geworden, en hij zal zeker de positieve koers van Buurtgroep Oost voortzetten.’
Portefeuille “vrijwilligers”
‘Ik heb ook in het bestuur van het Stadsdorp gezeten als algemeen bestuurslid, met de portefeuille “vrijwilligers”. Zo heb ik het eerste diner voor vrijwilligers georganiseerd.
Daarnaast heb ik een grote enquête opgesteld en onder alle ingeschrevenen bij het Roze Stadsdorp verspreid om potentiële nieuwe vrijwilligers te werven voor de verschillende activiteiten. De resultaten van de enquête heb ik grondig geanalyseerd, en Ellekari Jongenelen heeft toen ook veel werk verricht bij het ordenen van de antwoorden. Een overzicht van de aspirant‑vrijwilligers kon ik aan de diverse commissies doorgegeven.
Na een jaar als bestuurder kreeg ik problemen met mijn gezondheid. Ik moest helaas uit het bestuur stappen.’
Gezellige borrellocaties vinden
‘Verder ben ik een aantal jaren actief bij de borrelcommissie geweest, wat heel plezierig was. We moesten de centrale borrels organiseren en daarvoor gezellige locaties vinden. Zo moesten we praten met cafés over allerlei praktische zaken, zoals drankprijzen en toegankelijkheid. Ik heb bijvoorbeeld uitvoerig met Q-Factory gesproken om uiteindelijk het café als geschikte borrelplek aan te kunnen wijzen.’
Sterk voor de toekomst
‘Na het stoppen als Buurtgroep Oost-coördinator twee maanden geleden ben ik nu “vrijwilliger in ruste” bij het Stadsdorp. Maar wie weet? Misschien komt er op een gegeven moment weer prettig vrijwilligerswerk bij het Stadsdorp mijn kant op.
Vrijwilliger bij het Stadsdorp zijn heeft mij in ieder geval enorme voldoening gegeven. De functies die ik bekleedde waren erg leuk. Ze gaven me ook de kans om uit mijn eigen bubbel te stappen. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt bij het Stadsdorp, en vooral mijn kenniskring is een stuk groter.
Het Roze Stadsdorp vind ik nog steeds ongelooflijk belangrijk. Zeker in het tijdsgewricht waarin we nu leven, want de regenbooggemeenschap heeft het steeds moeilijker. Hoe dan ook heb ik het gevoel dat ik mijn bijdrage heb geleverd aan de organisatie. Net als veel andere vrijwilligers. Zodat onze club ook in de toekomst sterk staat.’
.png)
.png)
.png)