Twee maanden reis ik met mijn buscamper Dibbus rond in Spanje en Portugal. Van vrienden hoorde ik over de camping Beira Marvao, in de buurt van Castelo de Vide, die sinds kort door twee mannen uit Amsterdam wordt gerund. Op de terugweg ga ik bij deze camping langs. En blijf vijf dagen hangen - wat een rust hier. En wat zijn de mannen vriendelijk en gastvrij.



Ronald
Ronald [57] is geboren in Nibbixwoud. Zijn coming out op zijn 19e gaf geen problemen met zijn familie en in zijn omgeving. Na zijn studie sociale geografie in Amsterdam werkte hij 30 jaar voor de gemeente Amsterdam, voor het sociale domein. Zoals hij het zelf noemt bemoeide hij zich ‘met alles wat geld kost, financieel niets oplevert, maar nodig is voor een leefbare stad’.

Tijdens de coronaperiode liep hij onder andere stuk op het voor hem uitzichtloze perspectief dat alles alleen maar gericht is op ‘groei’, gekoppeld aan het ‘linkse keurslijf van inclusiviteit’. Ook het vele kinderlawaai in Amsterdam begon hem op te breken. Dit resulteerde uiteindelijk in een burnout. Na drie maanden moest hij re-integreren, waar hij nog helemaal niet aan toe was. Zijn behoefte om zich elders, in een rustige omgeving buiten het systeem, te vestigen nam toe.

Vitor
Vitor [52] is in Brazilie geboren in een Mormoons gezin. Hij wist al jong dat hij anders was en jongens heel leuk vond. In zijn omgeving werd hij mariquinha genoemd. Vrouwtje. Dit stoorde hem niet echt. Hij had geen voorbeelden waardoor het tot zijn 24e duurde voor hij uit de kast kwam. Tot zijn grote verrassing accepteerde zijn autoritaire vader dit gelijk. Zijn moeder had er veel meer moeite mee en wilde dat hij zich liet behandelen. De Mormoonse gemeenschap liet hem niet meer toe.

Hij ging werken in een callcenter en werd belast met de taken van een manager. Toen deze functie vrijkwam werd er voor iemand anders gekozen, waarna Vitor depressief werd. Om hem op te beuren kocht een vriend een ticket voor hem naar Europa waarmee hij in 2001 in Parijs aankwam. De stad en de mensen spraken hem niet aan en hij trok verder naar Amsterdam. Hier voelde hij zich gelijk thuis en geaccepteerd. Hier wilde hij altijd blijven wonen. Hij vond werk als barista bij ABN AMRO aan de Zuidas.

In hetzelfde jaar dat hij in Amsterdam aankwam, ontmoette hij Ronald in het Vondelpark. Het klikte en kort daarna trok hij bij hem in. In 2003 zijn ze getrouwd.

Regenboog Camping/Campscape
In Nederland en Frankrijk zochten ze naar een rustige plek om te wonen, maar dit was het toch niet helemaal. Het werd Portugal en hoewel ze niet speciaal op zoek waren naar een camping werden zij verliefd op dit prachtige stuk land dat een natuurcamping bleek te zijn.

Ook Vitor, die eigenlijk in Amsterdam wilde blijven wonen, was verkocht.

Na alle problemen rond de aankoop te hebben overwonnen zijn zij vanaf september 2021 de trotse eigenaren van camping Beira Mavao.

Zij willen iedereen die geen behoefte heeft aan een familiecamping een vriendelijke, rustige en natuurlijke plek bieden en mee laten genieten van hun landgoed. Ook een persoonlijke benadering staat voorop. Bij de receptie hebben zij een cafeetje gemaakt, Amsterdao, waar ieder die dat wil elke dag om 17.00 wat kan komen drinken. Soms, als het zo uitkomt, verzorgen zij een gezamenlijke maaltijd.

Een bijzondere herinnering hebben zij aan een gast op leeftijd die hun vertelde transsexueel te zijn. Hij had dit al acht jaar met niemand gedeeld, maar moest het op terras Amsterdao toch kwijt. De volgende dag hezen ze met zijn vrouw de eerste regenboogvlag op het landgoed.

Vanaf 25 oktober sluit de camping en met name Ronald kijkt erg uit naar de rust die dit hem zal bieden. In de winterperiode gaan zij verder met opknappen. Onder andere hun huis en de elektriciteit op de camping.

Geen roze leven
Een uitgaansleven is hier niet in de buurt, maar daar hebben zij ook geen behoefte aan. Ook in Amsterdam hadden zij geen actief roze leven. Ze hebben hier in de omgeving wat (gay) vrienden en dat is voor hen voldoende.