Latten in Amsterdam en Duitsland

Jan is bijna een leven lang samen met Karl. Op de Floriade in Gaasperdam beleefden zij 40 jaar geleden hun eerste uitje!

Bij de eerste de beste gelegenheid – de dag na de Gay Games in 1998 – hebben zij zich als partners laten registreren. Toen het huwelijk werd opengesteld voor homoparen, hebben zij hun registratie omgezet in een huwelijk. En, toen Duitsland de wetgeving aanpaste, zijn zij ook daar meteen een geregistreerd partnerschap aangegaan.

Jan werkte als leraar Frans op een middelbare scholengemeenschap in Alkmaar. Karl had een bedrijf in Duitsland. Zo is het latten tussen Nederland en Duitsland begonnen. Ieder hun eigen huis en toch veel samen zijn, bevalt goed. De ene week in Nederland en de andere in Duitsland, met in beide omgevingen leuke sociale contacten.

Na een lange woongeschiedenis in Amsterdam – studentenflat, woonboot, woningen in de Spaarndammerbuurt en Bos & Lommer – is Jan naar Java-eiland verhuisd.

Van het gebouw Hoogkade op Java-eiland was hij in 1999 één van de eerste bewoners. De laatste jaren is een deel van de eerste bewoners vertrokken en zijn er nieuwe buren voor teruggekomen. Jan mist zijn vroegere buren, vooral een mannenstel. Ze kwamen elke dag bij elkaar over de vloer, dat was heel gezellig.

Elke dag 10.000 stappen

Uit zijn studietijd, meer dan 40 jaar geleden, heeft Jan een kroegmaat overgehouden. Door ziekte en een steeds groter wordend sociaal isolement van die vriend, is Jan de afgelopen jaren steeds meer mantelzorger geworden. Boodschappen doen en zaken regelen, 2 à 3 keer per week. Deze man heeft geen familie en vrienden meer. Zijn ziekte heeft zich verergerd en nu is hij opgenomen in een hospice. ‘Ik kan hem niet in de steek laten. Ik vind het verschrikkelijk als je leven zó moet eindigen. Ik hoop echt dat dat mijzelf bespaard blijft.’

Na intensieve gesprekken met elkaar hebben Jan en Karl allebei een euthanasieverklaring opgesteld en dit met de huisarts besproken; zij willen heel graag waardig sterven.

Jan voelt zich behoorlijk kwetsbaar in de huidige situatie. Als zestiger met een hartkwaal valt hij in de risicogroep. Dat geldt ook voor zijn partner. Zij moeten risico’s vermijden en goed opletten in het sociale verkeer. ‘De lege stad is wonderschoon, maar corona is een onzichtbare en griezelige vijand.’

In Amsterdam heeft hij een mooie deal kunnen maken met een jongere vriend/buurman. De buurman doet voor Jan de boodschappen in de supermarkt en Jan heeft voor hem een werkplek in zijn huis ingericht. Die werkplek wordt parttime gebruikt: als buurman’s vrouw thuis is en voor de kinderen zorgt, komt hij graag bij Jan werken. ‘Dit functioneert geweldig goed en het is nog gezellig ook!’

De huidige situatie – als ouder stel levend in een wereld met een pandemie – kwalificeert Jan als ‘overleven’. Hij zet alles op alles om gezond te leven. Zo loopt hij elke dag 10.000 stappen. Hiervoor heeft hij verschillende leuke routes bedacht, bijvoorbeeld vanuit de Oostelijke Eilanden naar het Marine terrein. Ook fietst hij een paar keer per week naar het hospice op het Valeriusplein.

Natuurlijk zorgt hij ervoor gezond te eten. Zonder Karl is dat lastiger, want Karl kookt altijd en ook zó lekker. In ieder geval drinkt hij niet meer dan twee glazen wijn per dag. En elke middag slaapt hij even om goed uitgerust te zijn.

Voor afleiding en uit liefhebberij leest Jan veel. Natuurlijk in het Frans, maar ook Engels en Duits vormen geen probleem. Jan snakt ernaar om in de nabije toekomst weer met Karl naar de opera te kunnen gaan. Ook liggen er al plannen voor een verblijf in een chique wellness hotel in Duitsland!